Sad bin muaz hayatı kısaca
Sa‘d bin Muaz (r.a) Ensar’dan ve Evs kabilesinin Abdüleşhel oğullarından ve künyesi Ebu Amr’dır. Evs kabilesinin reisi olup annesi Peygamber Efendimiz’e (s.a.v.) İkinci Akabe’de biat edenlerden Kebşe binti Rafi‘’dir (R. Anha). Hazret-i Sa‘d, Mus‘ab bin Umeyr (r.a.) vasıtasıyla Müslüman oldu. Onun Müslüman olması üzerine bütün Abdül- eşhel oğulları İslam diniyle müşerref oldular. Ensar’dan ailece ilk olarak Sa‘d bin Muaz’ın (r.a.) ailesi Müslüman oldu. Bedir ve Uhud gazalarında bulundu. Hendek muharebesinde kolundan yaralandıktan bir ay kadar sonra hicretin beşinci senesi Şevval ayında 37 yaşında şehid olmuştur. Mübarek na’şını melekler taşımış; cenazesinde yetmiş bin melek hazır bulunmuştur. Namazını Peygamberimiz (s.a.v.) kıldırdı ve Cennetü’l-Baki‘a defnedildi. Hazret-i aişe radıyallahü anha validemiz anlattı: Sa‘d bin Muaz Hazretleri’nin cenazesinde Peygamberimiz (s.a.v.), Hazret-i Ebubekir ve Hazret-i Ömer de bulundular. Muhammed aleyhisselamın Rabbi Allah’a yemin ederim ki hücremde olmama rağmen Ömer’in ağlamasını Ebubekr’in ağlamasından bilirdim. Onlar -Ashab-ı Kiram- “Kendi aralarında gayet merhametlidirler…” (Fetih suresi, 29.) ayet-i kerimesinde buyurulduğu gibi idiler. Ebu Said el-Hudri (r.a.) Hazretleri buyurdu: Ben Hazret-i Sa‘d’ın kabrini kazanlardan idim. Kazarken üzerimize misk kokusu gelirdi. Cabir bin Abdullah (r.a.) Hazretleri anlattı: Hazret-i Sa‘d defnolunduğunda Resulullah Efendimiz (s.a.v.) ile birlikteydik. Resulullah Efendimiz (s.a.v.) “Sübhanellah” dediler, bütün Ashabı da “Sübhanallah” dedi. Sonra “Allahü Ekber” dedi, bütün Ashabı da tekbir getirdiler. Ashab sordular: “Ya Resulallah, tesbihinizde hikmet nedir?”. Buyurdular ki: “Şu salih zatı kabir sıktı, sonra Allahü Teala onun kabrini genişletti.” Peygamber Efendimiz (s.a.v.): “Eğer kabrin sıkmasından kurtulacak bir adam olsaydı o elbette Sa‘d bin Muaz olurdu.” buyurdular. (Tarihu’l-Hamis)
