Bir Çiçeğin duası
Ey bütün ciceklerin, bütün bitkilerin, yerin göklerin ve
alemlerin RABBI…
Ben senin yarattigin tohumlardan cansiz bir tohumdum bir
zamanlar, sen bana can verdin.
Dualarimi kabul ettin, beni bir cicek yaptin.
Bana kendi diledigin gibi bir sekil verdin.
Renklerle, desenlerle süsledin yüzümü.
Bana bir koku sürdün, koklayani mest eden güzellerden bir
güzel yaptin, görenlere gösterdin.
Senin verdigin cazibeyle kuslari, böcekleri cagirdim
kucagima.
Dayanamadilar kostular…
Onlara senin rahmet cesmelerinden serbetler sundum,
senin izninle…
Birbirimize güldük birbirimize sarildik, el elle, kucak
kucaga sana sükrettik, seni zikrettik günler boyunca.
Nice kuslar nice böceklerle tanistim böylece.
Hepsiyle mutlu beraberliklerim oldu.
Nihayet birgün KULUN gördü!
Yanimdan geciyordu bir gün beni fark etti.
Durdu, geri döndü, egildi, yüzüme bakti uzun – uzun…
Önce gözleriyle, sonra elleriyle oksadi kokladi – kokladi…
Ne güzel yaratmis! Dedi sessizce…
Iste o an nicin var oldugumu anladim.
Melekler sardi etrafimizi ansizin, imrenerek seyrettiler
olup biteni.
Görmedigi RABBINE görmüs gibi inanan bir insanin
yüceldigini gördüler.
Ve herseyi en ince ayrintisiyla kaydettiler.
Cekilen resimlerde bende vardim!
Ey dualara cevap veren RABBIM, ben cansiz bir tohumdum
bir zamanlar, dualarimi kabul ettin güzel bir cicek oldum.
Senin kudretinle canlandim, senin sanatinla süslendim,
senin lütfunla güldüm.
Simdi bir duam daha kaldi mahsere sakladim:
BENI GÖREN GÖZLERI ATESDE YAKMA YARABBI!!!